header_nieuw.jpg
Algemeen  |  11-12-2021

Beste Kraai,

Begin deze week bereikte ons het ontstellende bericht dat Michiel de Cleen in de nacht van maandag 6 op dinsdag 7 december 2021 is overleden. Hij mocht maar 59 jaar oud worden. Michiel was al in 1973 lid van onze vereniging. Michiel speelde bij Veteranen A en hij maakte deel uit van de Commissie van Advies waarin hij op zijn eigen wijze het bestuur van adviezen voorzag. 


Het overlijden van Michiel is even onwerkelijk als onbegrijpelijk. Naast een zeer gewaardeerd lid was hij bovenal een enthousiaste en positieve kerel die met iedereen het beste voor had. Michiel was geliefd in elk team waarin hij speelde, nieuwkomers werden door hem op hun gemak gesteld en hij pakte elke klus binnen de Kraaien met het hem kenmerkende optimisme en voortvarendheid op. 


Er is een prachtmens heengegaan. Dat is heel lastig te aanvaarden, maar we weten dat iedereen de vele herinneringen zal koesteren. Wij wensen zijn partner Fieke, Josephine, zijn familie, vrienden en (oud-)teamgenoten alle sterkte toe om dit verlies te verwerken. 

Frank Kessel heeft een in memoriam geschreven waarin hij als vriend en teamgenoot op persoonlijke wijze stil staat bij het overlijden van Michiel. Dit in memoriam staat onder dit bericht.

Peter Wieringa, voorzitter ZHC De Kraaien


----------------------


In Memoriam




Michiel de Cleen; Forever Young


Verbijsterd, verslagen, verdrietig en vol ongeloof hebben we afgelopen dinsdag gehoord dat onze teamgenoot Michiel de Cleen geheel onverwacht is overleden. Daarmee verliezen wij niet alleen een unieke, markante, eigen-wijze en buitengewoon humorvolle teamgenoot maar vooral ook een ongelooflijk mooie en goede vriend.


Sommige teamgenoten zagen Michiel dit seizoen voor het eerst en voelden direct die ‘klik’. Anderen speelden al meer dan 15-20 jaar met hem in het team en de geboren en getogen Kraaien van de A, Cees Willemse, Thijs Mars en ik al bijna een halve eeuw.


In het begin van de jaren 70 werd Michiel lid van en al snel werden we vrienden en zagen we elkaar vrijwel dagelijks aan de Zuiderweg of bij elkaar thuis. En in de weekenden maakten Peter Timmers, Michiel en ik samen met Cees Willemse, Kees Jan Jansen, andere teamgenoten en de Zaanse ‘hockeymeiden’ furore op de vele hockeyfeesten bij de Kraaien, Eechtrop en Alkmaar.


Ook sportief waren er vele hoogtepunten met de zoals hij het zelf graag benadrukte ‘beste lichting hockeyers die De Kraaien ooit heeft gehad’. Met jongens A promoveerden we in 1977 naar de hoogste poule en speelden we een jaar later onder meer tegen Bloemendaal A1, Amsterdam A1, Hurley A1 en Pinoké A1. De vader van Michiel (Turbo) Henk de Cleen maakte voor de thuiswedstrijden een flyer die aan het publiek werd uitgedeeld. Kraaien A1 speelt vandaag tegen Bloemendaal A1 in de volgende opstelling…. 


Het werd een onvergetelijk seizoen waarin we als derde eindigden waarin Michiel misschien niet als hockeyer tot de toppers behoorde maar (toen al) wel gezien kon worden als de  absolute sfeermaker en teamplayer pur sang.


Michiel vond hockey belangrijk maar niet het belangrijkste, en koos er daarna voor om de studie tandheelkunde voorrang te geven. Hij verhuisde naar Amsterdam op weg naar een glansrijke carrière die hem als graag geziene spreker de hele wereld over liet gaan. We hielden contact maar op en langs het veld zagen we elkaar steeds minder. 


Toen Michiel zich op zijn 39e weer aanmeldde als lid bleek al snel dat we elkaar misschien wel uit het oog maar nooit uit het hart hadden verloren. Hij wilde graag kijken of hij het plezier van vroeger weer kon vinden. Was misschien wel te lang solistisch aan het sporten. Het bleek een gouden greep voor hem maar ook voor alle Kraaien om hem heen.


Hij leerde mij waar vriendschap echt voor staat. Was altijd geïnteresseerd in de ander en wist soms nog beter dan wij hoe het met onze kinderen ging. Hij vroeg namelijk niet de ouders maar hen zelf hoe het ging.


Vanuit zijn interesse in alles wat er gebeurde, zijn ijzeren geheugen, zijn Büchiaanse boekenverzameling en zijn briljante brein was hij bij de jaarlijkse veteranen A pubquiz the ‘man to beat’. In het team zelf wierp hij zich steeds vaker en steeds succesvoller op als sfeermaker en organisator. Met de onvergetelijke fietstocht die hij samen met zijn hockey- en fietsmaten Pim, Olav en Rob in Limburg organiseerde als absolute hoogtepunt. 


Ook in Veteranen L was hij als invaller een graag geziene versterking, hij floot steeds vaker wedstrijden, werd barhoofd en trad toe tot de commissie van advies. Pim Janswaard en Steven de Niet kenmerken hem als ‘always the good guy’ die uitgaat van het goede en op zoek gaat naar de mogelijkheden hoe het dan wel kan.


Het leek ook wel of hij steeds meer een echte Kraai wilde worden om die 20 ‘verloren jaren’ in te halen. Met als laatste actie het regelen van de ‘Kraaien 1922’-mutsjes voor veteranen A die hij de laatste competitiewedstrijd uitreikte aan iedereen in het team omdat hij het belangrijk vindt dat veel meer leden moeten weten dat het 100-jarige jubileum er aan komt. 


En dat we toch echt te maken hebben met een bijzondere club mensen. Of misschien zijn we juist wel meer een club met hele bijzondere mensen waarvan Michiel er één was die ik, die wij nooit zullen vergeten. Wat gaan we hem missen.


Frank Kessel, (vriend en teamgenoot 1973 – 2021) 

Veteranen A









Reacties

Sonia van Amesfoort

11-12-2021 @ 19:30:24 |Gecondoleerd en Heel veel sterkte allemaal

Bart de Boer

12-12-2021 @ 11:28:00 |Bedankt. Mooi eerbetoon aan Michiel. Ik wil iedereen van deze vereniging condoleren met verlies van Michiel en heel veel sterkte toewensen.

Dennis Stavenuiter

13-12-2021 @ 12:05:29 |Ongelooflijk nieuws... Ik wens iedereen sterkte met dit grote verlies. Frank, een prachtig en passend bericht. Bedankt hiervoor!

Jessica Wilms

18-12-2021 @ 20:46:01 |wat een verdrietig bericht en een mooie in memoriam om hem te eren, veel sterkte !

Luca Yska

21-12-2021 @ 10:03:29 |sterkte aan de familie, vrienden en teamgenoten!

Reageer op het nieuws